3. Wymagana ilość oświetlenia
Nurkowanie nocne wymaga zastosowanie dodatkowego oświetlenia. Nurkowie powszechnie stosują latarki halogenowe, LED lub HID - obecnie najczęściej są używane latarki LED, ze względu na stosunek ceny do jakości.
Latarka ma kilka zastosowań:
- oświetlenie otoczenia - i tu obowiązuje jedna prosta zasada - czym więcej światła tym fajniejsze nurkowanie. Zadbajmy więc, aby główne światło miało odpowiednia moc.
- odczytywania wskazań przyrządów pomiarowych,
- komunikacji z partnerem - komunikacja światłem,
- wskazania miejsca pod wodą i na powierzchni.
Każdy nurek powinien posiadać trzy źródła światła:
- latarka podstawowa - podstawowe źródło światła, najmocniejsze światło jakie posiadamy. Zadowolenie z oświetlenia rośnie z proporcjonalnie do jego mocą, z tego powodu latarki o mocy od 20W do 75W są powszechnie używane. Minimalna moc takiego światła to 10W. Ze względów bezpieczeństwa czas świecenia musi być dłuższy niż czas nurkowania przynajmniej o 20minut (zapas na spadek pojemności akumulatorów, lub zimną wodę). W nurkowaniu technicznym latarka podstawowa to latarka o mocy co najmniej 30W i o czasie świecenia dwukrotnie dłuższym niż planowane czasy nurkowania – przeważnie są to latarki dzielone z głowicą i akumulatorem.
- latarka zapasowa (backup) - jej moc jest bardzo różna, od 2W do 10W, ale może być większa, może również dorównywać latarce podstawowej (możemy miec dwie takie same latarki). Zadaniem latarki zapasowej jest zapewnienie odpowiedniej ilości światła w przypadku awarii latarki podstawowej – powinna umożliwić bezpieczne wynurzenie do powierzchni. Czasy świecenia latarek zapasowych są przeważnie dłuższe od czasów świecenia latarek podstawowych (mniejsza moc przy porównywalnych akumulatorach).
- stałe podświetlenie - pozwalające odnaleźć zaginionego nurka, nawet gdy jego światło główne jak i zapasowe zgaśnie lub kiedy nurek stracił przytomność.
Latarki można również podzielić, ze względu na źródło światła, czyli głównym kryterium jest element emitujący światło. Jeszcze kilka lat temu ten podział w ogóle nie był konieczny, teraz przy szybkim rozwoju elektroniki mamy w czym wybierać. Stosowanie akumulatorów jako elementu zasilania, oraz zwiększanie mocy światło zmusiło producentów do poszukiwania bardziej wydajnych źródeł światła, zastosowano lampę HID i diody LED.
Podział latarek ze względu na źródło światła:
- standardowa żarówka (wolframowa) - rozwiązanie stosowane w tanich latarkach, w sprzęcie nurkowym prawie nie spotykane ze względu na małą sprawność.
- żarówka halogenowa - rozwiązanie obecnie nie stosowane w sprzęcie nurkowym. Temperatura barwowa 3500-4500 K. Zobacz również jakie latarki były używane w latach 90-tych – latarki halogenowe.
- HID - lampa wyładowcza o dużej sprawności. Rozwiązanie drogie ze względu na cenę samej lampy HID jak i cenę niezbędnej elektroniki. Trwałość lampy HID jak i procedura powtórnego załączania budzi jednak sporo zastrzeżeń. Temperatura barwowa 5000-6000 K. O HID-zie więcej na stronie HID tekst z grupy.
- dioda LED - stosuje się je powszechnie w latarkach nurkowych. Diody LED posiadają same zalety: mały rozmiar, małe zużycie prądu, dużą trwałość (50 000h świecenia) i niezawodność. Temperatura barwowa 5000-6000 K.
Temperaturę barwową źródła światła podaje się w Kalwinach (jednostkach pomiaru temperatury), temperatura określa skład spektralny promieniowanej przez źródło energii. Światło czerwone to około 1800K, żółte 5600K, niebieskie 9300K. Więcej w tym temacie znajdziesz na stronie balans bieli.
Latarka podstawowa
Latarka podstawowa może być:
- jednoczęściowe - rozwiązanie tańsze, ale za to dostępna jest mniejsza moc 10-20W, czas świecenia od 50-120 minut – zależny od zastosowanych akumulatorów lub baterii.
- dzielone z głowicą i akumulatorem - to rozwiązanie droższe, ale moc latarki może wynosić 40-75W i pozwalać na świecenie nawet kilka godzin – wszystko zależy od pojemności akumulatora. Pojemności akumulatorów od 5-50Ah. W tego typu rozwiązaniach baterii się nie stosuje.
Latarka zapasowa
Latarki zapasowe mogą mieć taka sama wielkość jak latarka podstawowa – różnica może być tylko w mocy świecenia. Przykładem takiego rozwiązania jest latarka Gralmarine K2 max (4W) i KX max (10W).Latarki zapasowe mogą mieć taka sama wielkość jak latarka podstawowa – różnica może być tylko w mocy świecenia. Przykładem takiego rozwiązania jest latarka Gralmarine K2 max (4W) i KX max (10W).
Stałe podświetlenie
Stałe podświetlenie - oświetla nurka przez całe nurkowanie, Można tutaj mówić o dwóch rozwiązaniach:
- błyskaczach,
- świetle chemicznym.
Błyskacz ledowy
Obecnie coraz powszechniej stosuje się błyskacze ledowe, są znacznie mniejsze i bardziej niezawodne.
Światło chemiczne
Światło chemiczne - szczelna plastikowa laska o długości od 10-20cm dająca po zgięciu delikatne światło luminescencyjne. Świeci różnie od 2 do ponad 24h. Przydatne wszędzie tam, gdzie widoczność jest ograniczona z powodu ciemności.
Aktywacja polega na zgięciu plastikowej laski w tak sposób, aby doprowadzić do rozbicia wewnętrznej ampułki, a następnie należy potrząsnąć w celu zmieszania płynów. Jest to czynność jednorazowa. Użyte światło nie nadaje się do powtórnego użycia. Świecenie jest wynikiem reakcji chemicznej wynikłej z połączenia się dwóch płynów. W trakcie świecenia nie jest wydzielane ciepło, ani jakakolwiek substancja chemiczna.
Do nurkowania najlepsze jest światło chemiczne o intensywnej barwie w kolorze żółtym, pomarańczowym lub białym, ale jeżeli mamy taką potrzebę możemy również używać innych kolorów: niebieskiego, czerwonego lub zielonego.
Intensywność świecenia zależy niestety od temperatury płynów, kiedy temperatura jest około 20C światło chemiczne działa doskonale, jednak kiedy temperatura płynów zbliży się do zera światło jest znacznie słabsze. Jeżeli chcemy używać światła chemicznego jesienią lub zimą pamiętajmy, aby nie doprowadzać do jego ochłodzenia poniżej zero - efekt świecenia będzie mizerny.
