Płetwy nurkowe

sprzęt nurkowy

Płetwy zwiększają powierzchnię stopy, dzięki czemu poprawiają nasze możliwości motoryczne w wodzie. Umożliwiają szybkie i sprawne poruszanie się, bez użycia rąk, tylko za pomocą nóg. Wszystko to wpływa w dodatni sposób na nasze bezpieczeństwo i daje jednocześnie większy komfort w czasie nurkowania.
Płetwy powinny być dobrane bardzo starannie, odpowiednio do naszych możliwości fizycznych i rodzaju prowadzonych nurkowań. Od tego będzie zależało ile pracy będziemy musieli wkładać w pływanie. Nurkowie techniczni lubią płetwy twarde, nurkowie rekreacyjni wolą miękkie.

płetwa kaloszowa i płetwa paskowa

Ogólny podział płetw

Płetwy dzielimy na dwie zasadnicze grupy:

  1. płetwy kaloszowe - zakładane na gołą stopę, służą do pływania na basenie lub bez sprzętu powietrznego na wodach otwartych. Bardzo ważne jest ich prawidłowe dobranie, chodzi tu o wielkość stopy i twardość płetwy. Obie części (stopa i płetwa) są połączone że sobą w sposób trwały. Mogą być wykonane z jednorodnego materiału, lub z różnych materiałów, o zmiennej elastyczności, wszystko to w celu poprawienia efektywności płetwy. Pływalność dobrych płetw jest zawsze lekko ujemna. Zobacz również ranking płetw kaloszowych.


  2. płetwy paskowe - służą wyłącznie do nurkowania. Posiadają większy kąt ustawienia pióra do stopy co w znacznym stopniu utrudnia prawidłowa pracę płetwy na powierzchni wody, ale pod woda sprawdza się wspaniale. Większa twardość pióra również została dobrana do ruchu nóg w trakcie nurkowania (ruch jest szerszy i wolniejszy). Zakładamy je na buty nurkowe, nigdy na gołą stopę. Założenie na gołą stopę prowadzi do powstania otarć stopy na skutek znacznej twardości materiału płetwy, trudno jest także znaleźć odpowiednio mały rozmiar ponieważ producenci założyli, że noga będzie w bucie. Sposób dobrania tego typu płetwy jest różny od płetwy kaloszowej. W śród tego rodzaju płetw możemy wyróżnić:
    1. płetwy klasyczne - składające się z pióra i stopy bez dodatkowych dodatków, mogą być od miękkich do twardych
    2. Jet Fin - płetwy krótkie i twarde, stosowanie głównie do nurkowań technicznych, wymagają dobrej techniki pływania, oraz odpowiedniej siły nóg. Dają duże przyśpieszenie i dużą siłę ciągu na krótkim dystansie. Stosując odpowiednie techniki pływania można w nich płynąć bezpośrednio nad dnem nie podnosząc osadu. Można w nich pływać do tyłu. Więcej na stronie płetwy techniczne typu Jet Fin.
    3. z rozcięciem - płetwy bardzo miękkie, ale doskonale się w nich pływa. Przedstawicielem takich płetw są TWIN JET ( Firma Scubapro). Idealne płetwy dla osób nie umiejących pływać, możemy nimi machać w dowolna stronę a i tak będziemy płynąć. Sam ich używam i jestem bardzo zadowolony. Po zmianie z Jet Finów ma się wrażenie, że na nogach nie ma płetw. Technika pływania w tego rodzaju płetwach jest inna od klasycznej, machamy dwukrotnie częściej niż w klasycznych płetwach czy Jet Finach. Mimo swojej miękkości, płetwy tego rodzaju mają "ciąg" porównywalny z innymi płetwami przy o wiele mniejszym wysiłku. Materiał z jakiego wykonano płetwę jest tu najważniejszy, jego duża elastyczność decyduje o właściwości płetwy, z tego powodu płetwy tego rodzaju są bardzo drogie. Posiadają trzy wady:
      • cenę
      • występuje duża trudność w pływaniu do tyłu (musi być stosowana zupełnie inna technika niż w Jet Finach),
      • większe prawdopodobieństwo, podniesienia osadów za płynącym nurkiem.

Wniosek:

Jedna para płetw nie wystarczy, kiedy nurkujemy stosujmy płetwy paskowe, na basen lub pływania po powierzchni wody lepiej zastosować lżejsze płetwy - płetwy kaloszowe.

Z czego składa się płetwa?

Płetwa składa się z:

Stopa płetwy

Stopa płetwy może być typu:

Pióro płetwy

pióra płetwy - pióro jest częścią napędową, od jego sprawności zależy ile siły będziemy musieli wkładać aby poruszać się do przodu. Może posiadać różną długość i twardość, może być wyposażone w dysze jak i wstawki zmieniające sztywność zależnie od tego czy poruszamy płetwą w górę czy w dół tzw. zmienną geometrię. Dzięki zmiennej geometrii praca nóg jest wykorzystywana w sposób optymalny. W trakcie płynięcia powtarzają się dwa ruchy w górę i w dół. Przy ruchu w dół opór jaki stawia płetwa jest maksymalny, a przy ruchu w górę minimalny. Jest to uzasadnione, mięsień nogi daje bowiem większą siłę przy ruchu w dół. Ruch w górę jest ruchem powrotnym, po którym cykl pracy może być powtórzony.

Ustawienie pióra w stosunku do stopy jest pod pewnym kątem, ma to na celu zapewnienie wygodniejszego ustawienia stopy podczas płynięcia. W płetwach służących do nurkowania kąt ten jest większy i dlatego bardzo źle się w nich pływa po powierzchni, płetwa wychodzi ponad poziom wody. Przepływ wody wzdłuż pióra powinien mieć charakter laminarny i dlatego płetwy posiadają różne elementy, które to wymuszają.

Pasek

Pasek nie jest skomplikowanym elementem, jest to kawałek gumy w kształcie paska posiadający z jednej strony karbowanie umożliwiające jego regulację. Zdarza się czasami, ze pasek w trakcie nurkowania lub w trakcie zakładania płetw potrafi się urwać, z tego powodu nurkowie techniczni stosują sprężyny. Sprężyna jest praktycznie niezniszczalna (na pewno nie w trakcie jednego nurkowania a z całą pewnością nie urwie się). Proponuję stronę: pasek do płetw inaczej. Sprężyny są rozwiązaniem najlepszym, praktycznie niezawodnym ale jednocześnie najdroższym, dla nurka początkującego w zupełności zbędnym.

Zapięcie paska płetwy

Zapięcie płetw jest ważne, decyduje bowiem o komforcie nurkowania. Rozwiązania stosowane przez producentów są bardzo różne, od prostych klamerek do zmyślnych zatrzasków. Zbyt skomplikowane zapięcia mogą bardziej przeszkadzać niż pomóc.

Dysze

Dysze zwiększają efektywność płetw, zmniejszając jednocześnie siłę niezbędną do wprawienia płetw w ruch. Wielu producentów płetw je stosuje, powodują bardziej laminarny przepływ wody.

Krawędź płetw

Występuję głównie w płetwach technicznych, krawędź zapewnia odpowiednią sztywność płetwie. Może być używana do pływania do tyłu.