Helioks, Neoks, Hydroks

mieszanki oddechowe

Helioks - ()

Helioks mieszanina tlenu i helu. Wyeliminowanie azotu z mieszaniny zlikwidowało problem narkozy azotowej. Wadą jest duża przewodność cieplna helu, co powoduje zwiększone oddawanie ciepła przez płuca. Może to doprowadzić do hipotermii. Innym problem to sporządzenie samej mieszanki, wymagana jest pompa umożliwiająca przetłoczenie helu z butli o mniejszym ciśnieniu do butli o większym ciśnieniu, jeżeli końcowe ciśnienie ma wynosić około 200at.

Neoks - ()

Neoks mieszanina tlenu i neonu. Pozwala na krótkie, głębokie nurkowania. Po wejściu w dekompresję proces desaturacji jest bardzo długi.

Hydroks - ()

Hydroks mieszanina wodoru i tlenu stosowana w zakresie głębokości 35-150m. Wadą hydroksu jest fakt że tlen i wodór tworzy mieszaninę wybuchową kiedy zawartość tlenu przekroczy 4%. Wymaga to stosowania mieszanki oczyszczającej przed przejściem na hydroks. Mieszanka ta nie może zawierać więcej niż 4%O2. Jak można obliczyć mieszanka z tak małą ilością tlenu nadaje się do nurkowania dopiero od 35m, wcześniej stosujemy mieszankę o większej ilości tlenu. Na głębokościach większych niż 150m ujawnia się narkotyczne działanie wodoru, które jest bardziej niebezpieczne od narkotycznego działania azotu.

Hydrelioks - ()

Hydrelioks mieszanina wodoru, helu i tlenu. Można na niej nurkować do głębokości 700m.